Ga 1,1-20
Przypisy
1,1 - (Ga 1,1-9) - Wstępna część tego listu odcina się od pozostałych listów Apostoła swoim tonem urzędowym (zob. Wstęp). Zmuszony okolicznościami Apostoł od razu zapowiada temat apologii osobistej, podając skrót całej swojej nauki o zbawieniu.1,1 - Dosł.: "ani od ludzi, ani przez człowieka" - zwrot ten wyklucza ludzkie pochodzenie godności apostolskiej Pawła i otrzymanie tego urzędu za pośrednictwem innego z Apostołów.
1,4 - Takim jest świat obecny przed swoim końcem - ze względu na grzechy i działalność złego ducha - w zestawieniu ze światem przyszłym (por. Dz 26,18; J 12,31; 2 Kor 4,4).
1,6 - W języku greckim słowo to oznacza dezercję.
1,15 - Iz 49,1; Jr 1,5.
1,16 - "We mnie" wskazuje na to, że objawienie Boże - poza wizją zewnętrzną, dostępną także dla towarzyszy Szawła (Dz 9,7; Dz 22,9) - jemu samemu przyniosło wewnętrzne pouczenie o Chrystusie (1 Kor 9,1). Por. 2 Kor 4,6; "ciała i krwi" - tzn. samej natury ludzkiej; po prostu "ludzi". Por. Mt 16,17.
1,18 - Zamierzając pracować w Palestynie składa wizytę św. Piotrowi. Wyrazy "Kefas" i "poznać się" (= przyjść z wizytą i hołdem) podkreślają prymat Piotrowy.
1,19 - Jest to Jakub, syn Alfeusza, należący do grona Dwunastu (por. Mt 10,3; Mk 3,18; Łk 6,15; Dz 1,13), zapewne identyczny z Jakubem "Mniejszym" (Mt 27,56; Mk 15,40; Mk 16,1; Łk 24,10).