3 ³ Bóg przychodzi z Temanu, Święty z góry Paran*. Majestat Jego okrywa niebiosa, a ziemia pełna jest Jego chwały. ⁴ Wspaniałość Jego podobna do światła, promienie z rąk Mu tryskają, w nich to ukryta moc Jego. ⁵ Zaraza idzie przed Jego obliczem, w ślad za Nim gorączka* śmiertelna. ⁶ Gdy On występuje, trzęsie się ziemia i drżą narody pod Jego spojrzeniem; rozpadają się góry prastare, uniżają pagórki odwieczne*, te ścieżki Jego od pradawnych czasów. ⁷ Widzę klęską dotknięte mieszkania Kuszanu, chwiejące się namioty ziemi Madian*. ⁸ Czy na rzeki gniewasz się, Panie? Czy na rzeki [wybuchł] gniew Twój? Czy na morze - Twoja zapalczywość, że wsiadasz na swoje konie, na swoje rydwany zwycięskie?* ⁹ Łuk Twój obnażony, a kołczan pełen strzał, dla rzek otwierasz ziemię*. ¹⁰ Na widok Twój trzęsą się góry, ulewa deszczu runęła. Wielka Otchłań głos swój podniosła, wysoko uniosła swe ręce. ¹¹ Słońce i księżyc stoją w swoim miejscu z powodu blasku lecących Twych strzał i jasności lśnienia Twej dzidy. ¹² Rozgniewany kroczysz po ziemi, w zapalczywości swej depczesz narody. ¹³ Wyszedłeś w celu ocalenia swego ludu, w celu wybawienia Twego pomazańca*. Zburzyłeś dom bezbożnego, odsłoniłeś fundament aż do nagiej skały. ¹⁴ Przeszyłeś strzałami wodza ich wojska, które naciera, aby nas zgubić - radując się jak ten, co w ukryciu wyniszcza biednego. ¹⁵ W morze wdeptałeś jego konie, w kipiącą topiel wód mnogich.