Koh 11,6-12,14

PRAKTYCZNE ZASTOSOWANIE MĄDROŚCI
Korzyści, jakie przynosi mądrość w życiu prywatnym*
11 6 Rano siej swoje ziarno i do wieczora nie pozwól spocząć swej ręce, bo nie wiesz, czy wzejdzie jedno czy drugie, czy też są jednakowo dobre. 7 Przyjemne jest światło i miło oczom widzieć słońce. 8 Tak więc jeżeli człowiek wiele lat żyje, ze wszystkich niech się cieszy i niech pomni na dni ciemności, bo będzie ich wiele. Wszystko, co ma nastąpić, to marność.
Cieszyć się trzeba z życia w młodości
9 Ciesz się, młodzieńcze, w młodości swojej, a serce twoje niech się rozwesela za dni młodości twojej. I chodź drogami serca swego i za tym, co oczy twe pociąga; lecz wiedz, że z tego wszystkiego będzie cię sądził Bóg! 10 Więc usuń przygnębienie ze swego serca i oddal ból od twego ciała, bo młodość jak zorza poranna* szybko przemija.
12 1 Pomnij jednak na Stwórcę swego w dniach swej młodości, zanim jeszcze nadejdą dni niedoli i przyjdą lata, o których powiesz: «Nie mam w nich upodobania»; 2 zanim zaćmi się słońce i światło, i księżyc, i gwiazdy, i chmury powrócą po deszczu*; 3 w czasie, gdy trząść się będą stróże domu, i uginać się będą silni mężowie, i będą ustawały [kobiety] mielące, bo ich ubędzie, i zaćmią się patrzące w oknach*; 4 i zamkną się drzwi* na ulicę, podczas gdy łoskot młyna przycichnie i podniesie się do głosu ptaka*, i wszystkie śpiewy przymilkną; 5 odczuwać się nawet będzie lęk przed wyżyną i strach na drodze; i drzewo migdałowe zakwitnie*, i ociężałą stanie się szarańcza, i pękać będą kapary*; bo zdążać będzie człowiek do swego wiecznego domu* i kręcić się już będą po ulicy płaczki; 6 zanim się przerwie srebrny sznur i stłucze się czara złota, i dzban się rozbije u źródła, i w studnię kołowrót złamany wpadnie*; 7 i wróci się proch do ziemi, tak jak nią był, a duch powróci do Boga, który go dał*. 8 Marność nad marnościami - powiada Kohelet - wszystko marność*.
EPILOG
9 A ponadto, że Kohelet był mędrcem, wpajał także wiedzę ludowi. I słuchał, badał i ułożył wiele przysłów. 10 Starał się Kohelet znaleźć słowa piękne i rzetelnie napisać słowa prawdy. 11 Słowa mędrców są jak ościenie, a zdania zbiorów przysłów - jak [mocno] wbite gwoździe. Dane [tu] są przez pasterza jednego*. 12 Ponadto, mój synu, przyjmij przestrogę: Pisaniu wielu ksiąg nie ma końca, a wiele nauki utrudza ciało. 13 Koniec mowy. Wszystkiego tego wysłuchawszy: Boga się bój i przykazań Jego przestrzegaj, bo cały w tym człowiek! 14 Bóg bowiem każdą sprawę wezwie na sąd, wszystko, choć ukryte: czy dobre było, czy złe.


Przypisy

11,1 - (Koh 11, 1-6) - Warto ryzykować dla powiększenia majątku.
11,10 - Lub też: "czarny kolor włosów".
12,2 - Porównanie starości z okresem zimowym.
12,3 - Alegoryczny opis starości: "stróże domu" - ramiona; "silni mężowie" - nogi; "mielące" - zęby; "patrzące" w oknach" - oczy.
12,4 - "Drzwi" - uszy lub usta; "łoskot młyna... ptaka" - głos u starca często staje się piskliwy.
12,5 - "Zakwitnie" - obraz siwizny starca, podobnej do białych kwiatów drzewa migdałowego, ociężałych ruchów i końca życia lub też opis życia natury w przeciwstawieniu do zbliżającej się śmierci starca; - "kapary" - owoce drzewa kaparowego (Capparis spinosa); "wieczny dom" - grób.
12,6 - Obraz śmierci.
12,7 - Por. Koh 3,21.
12,8 - Pierwsza i ostatnia myśl księgi.
12,11 - Sens: słowa mędrców bywają ostre jak kolce, ale dają pewne oparcie w życiu, jak mocno wbite gwoździe lub kołki, którymi przymocowywano namiot do ziemi; "pasterz" - autor księgi; inni rozumieją te słowa o Bogu.

Zobacz rozdział