Lm 1,10-14

WINA I KARA
Smutek po klęsce
Jod.
1 10 Ciemięzca rękę wyciągnął po wszystkie jej skarby, a ona patrzyła na pogan, jak do świątyni wtargnęli, choć im zakaz wydałeś, iż nie wejdą do Twego zgromadzenia*.
Kaf.
11 Jęczy cały jej lud, szukając chleba, na żywność swoje skarby wydali, by siły przywrócić: «Wejrzyj, przypatrz się, Panie, jak mnie znieważono».
Skarga Jerozolimy
Lamed.
12 Wszyscy*, co drogą zdążacie, przyjrzyjcie się, patrzcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza, którą doświadczył mnie Pan, gdy gniewem wybuchnął.
Mem.
13 Zesłał ogień* z wysoka, kazał mu wejść w moje kości; zastawił sieć na me nogi, sprawił, że się cofnęłam; uczynił mnie spustoszoną, cierpiącą dzień cały.
Nun.
14 Ciężkie brzemię mych grzechów* ręką Jego związanych przygniata mi szyję, mocą moją chwieje: Pan wydał mnie w ręce, którym nie zdołam się wymknąć.


Przypisy

1,10 - Por. Pwt 23,4.8n; 2 Krl 24,13; 2 Krl 25,13-17.
1,12 - Popr. wg Wlg Hebr.: "Czy to nie dotyczy was wszystkich..." Słowa te liturgia kładzie w usta cierpiącego Chrystusa lub Jego Matki Bolesnej.
1,13 - Piorun lub epidemia gorączki.
1,14 - Inni popr.: "On czuwa nad mymi grzechami".

Powiązane utwory

O vos omnes Tomas Luis de Victoria - Lm 1,12

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Lamentacje

Lm

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Internetowa Liturgia Godzin

Internetowa Liturgia Godzin