SKARGA I POCIECHA
Wyznanie grzechów
Nun.
3 40 Rozważmy, oceńmy swe drogi, powróćmy do Pana;
41 wraz z dłońmi wznieśmy i serca do Boga w niebiosach;
42 myśmy grzesznicy - odstępcy: A Ty nie przebaczyłeś.
43 Odziałeś się w gniew, by nas ścigać, zabijałeś, nie miałeś litości.
44 Ukryłeś się za obłokiem, by prośba nie doszła.
45 Uczyniłeś z nas śmieci, plugastwo pomiędzy ludami.
46 Rozwarli na nas swe usta wszyscy nieprzyjaciele -
47 naszym działem trwoga i pułapka, ruina i zniszczenie.
48 Strumienie łez płyną mi z oczu nad zniszczeniem Córy mego ludu.
49 Nie ustaje w płaczu me oko, bo nie ma ulgi,
50 póki nie spojrzy i nie zobaczy Pan z niebios.
51 Oko me sprawia ból mojej duszy z powodu córek mojego miasta.