Mi 4,1-3

NADZIEJE MESJAŃSKIE
Panowanie Boga na Syjonie*
4 1 Stanie się na końcu czasów: będzie ustanowiona góra domu Pańskiego, utwierdzona na wierzchu gór, a wystrzeli ponad pagórki. I popłyną do niej ludy. 2 Pójdą liczne narody i powiedzą: «Chodźcie, wstąpmy na górę Pańską, do domu Boga Jakubowego, niech nas nauczy dróg swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami», bo z Syjonu wyjdzie nauka i słowo Pańskie z Jeruzalem. 3 Będzie On rozjemcą między licznymi ludami i wyda wyroki na narody potężne, odległe; i przekują miecze swe na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny,


Przypisy

4,1 - Gdy w latach 720-700 armia asyryjska poczyniła szereg wypadów do Palestyny i zapowiedziany wyrok na Jerozolimę (zob. Mi 1,10) już się spełnił. Micheasz wieści nowe objawienie, pełne wspaniałych nadziei: wizję powszechnego królestwa sprawiedliwości i pokoju. Pod obrazem Jerozolimy, wywyższonej ponad otaczające ją pagórki, Micheasz widzi boskie źródło światła i świętości, objawionej wszystkim ludziom (por. Iz 2,2nn; są to te same słowa: prawdopodobnie obaj prorocy cytują jakiś fragment starszej literatury; por. też Iz 60,1-22).

Zobacz rozdział