3 ¹ Biada buntowniczemu i splugawionemu miastu, co stosuje ucisk! ² Nie słucha głosu i nie przyjmuje ostrzeżenia, nie ufa Panu i nie przybliża się do swego Boga. ³ Jego książęta są pośród niego lwami ryczącymi, sędziowie jego - wieczorem* wilkami, które nic do rana nie pozostawiają. ⁴ Prorocy jego są lekkomyślni - mężowie wiarołomni, jego kapłani zbezcześcili świętość - pogwałcili Prawo. ⁵ Pan sprawiedliwy jest pośród niego, nie czyni niesprawiedliwości... Każdego rana wydaje wyrok*, nie zawodzi, skoro świta*. ⁶ Wytraciłem narody, ich twierdze są zniszczone, spustoszyłem ich ulice, tak że nie ma przechodnia; ogołocone są ich miasta, tak że nie ma nikogo, nie ma mieszkańca. ⁷ Mówiłem: «Bój się Mnie jednak, przyjmij pouczenie! A tak nie zniknie sprzed jej oczu* wszystko to, za co ją ukarałem». Ale oni się pospieszyli znieprawić wszystkie swoje czyny. ⁸ Przeto oczekujcie na Mnie - wyrocznia Pana - w dniu, gdy powstanę jako oskarżyciel*, bo postanowiłem zgromadzić narody, zebrać królestwa, aby wylać na nie moje oburzenie, cały mój gniew zapalczywy, bo ogień mej żarliwości pochłonie całą ziemię. ⁹ Wtedy bowiem przywrócę narodom wargi czyste, aby wszyscy wzywali imienia Pana i służyli Mu jednomyślnie. ¹⁰ Z tamtej strony rzek Kusz wielbiciele moi, Córa* z moim rozproszonymi, dar Mi przyniosą.