Syr 24,1-12

Przemowa mądrości
24 1 Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. 2 Otwiera swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i ukazuje się dumnie przed Jego potęgą*: 3 Wyszłam z ust Najwyższego i niby mgła okryłam ziemię. 4 Zamieszkałam na wysokościach, a tron mój na słupie z obłoku. 5 Okrąg nieba sama obeszłam i przechadzałam się po głębi przepaści. 6 Na falach morza, na ziemi całej, w każdym ludzie i narodzie zdobyłam panowanie*. 7 Pomiędzy nimi wszystkimi szukałam miejsca, by spocząć - [szukałam] w czyim dziedzictwie mam się zatrzymać. 8 Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: «W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo!» 9 Przed wiekami, na samym początku mię stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę. 10 W świętym Przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić świętą służbę* i przez to na Syjonie mocno stanęłam. 11 Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza. 12 Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.


Przypisy

2 - Synonim Izraela, który w Piśmie św. jest nazywany też wojskiem Pana (np. 1 Sm 17,45).
6 - Za kilkoma rkp i tłum. starożytnymi.
10 - Kult w świątyni jerozolimskiej jest więc dziełem mądrości.

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Mądrość Syracha

Syr

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Nowa Ewangelizacja (KEP)

Nowa Ewangelizacja (KEP)