Syr 24,1-2.16-21

Przemowa mądrości
24 1 Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. 2 Otwiera swe usta na zgromadzeniu Najwyższego i ukazuje się dumnie przed Jego potęgą*: 16 Jak terebint gałęzie swe rozłożyłam, a gałęzie moje - gałęzie chwały i wdzięku. 17 Jak szczep winny wypuściłam pełne krasy latorośle, a kwiat mój [wyda] owoc sławy i bogactwa*. 19 Przyjdźcie do mnie, którzy mnie pragniecie, nasyćcie się moimi owocami! 20 Pamięć o mnie jest słodsza nad miód, a posiadanie mnie - nad plaster miodu. 21 Którzy mnie spożywają, dalej łaknąć będą, a którzy mnie piją, nadal będą pragnąć*.


Przypisy

2 - Synonim Izraela, który w Piśmie św. jest nazywany też wojskiem Pana (np. 1 Sm 17,45).
17 - Wlg dodaje: "18 matka pięknej miłości i bogobojności, i poznania, i nadziei świętej. We mnie wszelka łaska drogi i prawdy, we mnie wszystka nadzieja żywota i cnoty".
21 - Por. J 4,13n.

Zobacz rozdział