Syr 48,1-14

Chwała Boża w historii Izraela
Eliasz
48 1 Następnie powstał Eliasz, prorok jak ogień, a słowo jego płonęło jak pochodnia. 2 * On głód na nich sprowadził, a swoją gorliwością zmniejszył ich liczbę. 3 Słowem Pańskim zamknął niebo, z niego również trzy razy sprowadził ogień. 4 Jakże wsławiony jesteś, Eliaszu, przez swoje cuda i któż się może pochwalić, że tobie jest równy? 5 Ty, który ze śmierci wskrzesiłeś zmarłego i słowem Najwyższego* wywiodłeś go z Szeolu. 6 Ty, który zaprowadziłeś królów na zgubę, zrzucając z łoża okrytych chwałą*. 7 Ty, któryś na Synaju otrzymał rozkaz wykonania kary, i na Horebie wyroki pomsty*. 8 Ty, który namaściłeś królów jako mścicieli, i proroka, następcę po sobie*. 9 Ty, który zostałeś wzięty w skłębionym płomieniu, na wozie, o koniach ognistych*. 10 O tobie napisano, żeś zachowany* na czasy stosowne, by uśmierzyć gniew przed pomstą*, by zwrócić serce ojca do syna*, i pokolenia Jakuba odnowić. 11 Szczęśliwi, którzy cię widzieli, i ci, którzy w miłości posnęli, albowiem i my na pewno żyć będziemy*.
Elizeusz
12 Gdy Eliasza zakrył wir powietrzny, Elizeusz został napełniony jego duchem. Za dni swoich nie lękał się [żadnego] władcy i nikt nie osiągnął nad nim przewagi*. 13 Nic nie było zbyt wielkie dla niego i w grobowym spoczynku ciało jego prorokowało*. 14 Za życia czynił cuda i przy śmierci jego działy się rzeczy przedziwne.


Przypisy

2 - Por. 1 Krl 17; 1 Krl 18,2.38; 2 Krl 1,9-13.
5 - Por. 1 Krl 17,17-24.
6 - Por. 1 Krl 21,17-24; 2 Krl 1,1-8.
7 - Por. 1 Krl 19,9-18.
8 - Por. 1 Krl 19,15-21. L. poj. wg hebr.
9 - Por. 2 Krl 2,1-18.
10 - "Zachowany" - popr. Wg hebr.; gr.: "w surowych pismach"; "pomstą" - mowa o sądzie Bożym, który jest jednym ze znamion czasów mesjańskich; "do syna": Ml 3,24.
11 - Hebr. ma tylko "szczęśliwy, kto ciebie widział i umarł, i tyś szczęśliwy, bo żyjesz". Obecny tekst gr. wyraża wiarę w zmartwychwstanie.
12 - Por. 2 Krl 2,9n; 2 Krl 6,16.32.
13 - Por. 2 Krl 13,20n.

Zobacz rozdział