3 ¹¹ I wówczas wyciągnąwszy ramiona ku oknu, modliła się tymi słowami: «Błogosławiony jesteś, miłosierny Boże, i błogosławione Twoje imię na wieki, i wszystkie Twoje dzieła niech Cię błogosławią na wieki! ¹² A teraz wznoszę moje oblicze i zwracam me oczy ku Tobie. ¹³ Pozwól mi odejść z ziemi, abym więcej nie słuchała obelg. ¹⁴ Ty wiesz, o Władco, że jestem czysta od wszelkiej zmazy z mężczyzną. ¹⁵ Nie splamiłam mojego imienia ani imienia mojego ojca w kraju mojej niewoli. Jestem jedyną córką mojego ojca i nie ma on innego dziecka, które by po nim dziedziczyło, ani nie ma on bliskiego po sobie, ani nie zostaje mu żaden rodak, dla którego miałabym siebie zachować jako [przyszłą] żonę. Już siedmiu mężów straciłam, na cóż miałabym żyć dłużej? A jeśli nie podoba Ci się odebrać mi życia, to wysłuchaj, Panie, jak mi ubliżają»*. ¹⁶ I tej godziny modlitwa obojga została wysłuchana wobec majestatu Boga.