Syr 4,21

Jest bowiem wstyd , co grzech sprowadza, i wstyd , który jest chwałą i łaską.

Syr 4,22

Nie miej względu na osobę ze szkodą dla swej duszy i nie wstydź się aż tak, by to było twoim upadkiem.

Syr 4,25

Nie sprzeciwiaj się prawdzie, ale wstydź się swej nieumiejętności!

Syr 4,26

Nie wstydź się wyznać swych grzechów, a nie zmagaj się z prądem rzeki!*

Syr 20,22

Niejeden z powodu wstydu gubi swoją duszę i zatraca ją przez wzgląd na głupiego.

Syr 20,23

Niejeden też z powodu wstydu zrobił obietnicę przyjacielowi i niepotrzebnie uczynił go sobie wrogiem.

Syr 22,3

Hańba dla ojca, jeśli ma syna źle wychowanego, a jeśli córkę, to wstyd mu ona przyniesie.

Syr 22,4

Córka roztropna jest bogactwem dla swego męża, a córka, która wstyd przynosi, zgryzotą dla swego ojca.

Syr 24,22

Kto mi jest posłuszny, nie dozna wstydu , a którzy przeze mnie działać będą, nie zbłądzą.

Syr 41,16

Dlatego wstydźcie się tego, co powiem, bo nie jest dobrze każdy wstyd zachowywać i nie wszystko przez wszystkich będzie wiernie ocenione.

Syr 42,1

Nie wstydź się następujących rzeczy i nie grzesz przez wzgląd na osobę:

Syr 42,8

[Nie wstydź się] upomnieć nierozumnego i głupiego ani zgrzybiałego starca, gdy prowadzi spór z młodymi, a będziesz prawdziwie wychowany i przez wszystkich, co żyją, będziesz uznany za sprawiedliwego.

Syr 42,11

Nad córką zuchwałą wzmocnij czuwanie, aby nie uczyniła z ciebie pośmiewiska dla wrogów, przedmiotu gadania w mieście i zbiegowiska pospólstwa i by ci nie przyniosła wstydu wśród wielkiego tłumu.

Syr 42,14

Lepsza przewrotność mężczyzny niż dobroć kobiety*, a kobieta, która wstyd przynosi - to hańba!

Syr 51,18

Postanowiłem bowiem wprowadzić ją w czyn, zapłonąłem gorliwością o dobro i nie doznałem wstydu .