3 ²⁸ Niech siedzi samotny w milczeniu, gdy On na niego je włożył. ²⁹ Niech usta pogrąży w prochu! A może jest jeszcze nadzieja?* ³⁰ Bijącemu* niech nadstawi policzek, niechaj nasyci się hańbą! ³¹ Bo nie jest zamiarem Pana odtrącić na wieki*. ³² Gdyż jeśli uniży, ma litość w dobroci swej niezmiernej; ³³ niechętnie przecież poniża i uciska synów ludzkich. ³⁴ * Gdy pod nogami się depcze wszystkich jeńców kraju - ³⁵ gdy prawa ludzkie się łamie w obliczu Najwyższego, ³⁶ gdy gnębi się w sądzie człowieka - czyż Pan tego nie dostrzega? ³⁷ Któż rzekł i stało się, gdy Pan tego nie nakazał? ³⁸ Czyż nie pochodzi z ust Najwyższego i niedola, i szczęście? ³⁹ Czemu się skarży człowiek żyjący?* Mąż - na [karę za] grzechy?*