slowo
Rdz 1,22
pobłogosławił je tymi słowami : «Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody morskie, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi».
Rdz 3,17
Do mężczyzny zaś [Bóg] rzekł: «Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach : Nie będziesz z niego jeść - przeklęta* niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia.
Rdz 4,23
Lamek rzekł do swych żon, Ady i Silli: «Słuchajcie, co wam powiem, żony Lameka. Nastawcie ucha na moje słowa : Gotów jestem zabić człowieka dorosłego, jeśli on mnie zrani, i dziecko - jeśli mi zrobi siniec!
Rdz 8,15
Bóg przemówił do Noego tymi słowami :
Rdz 11,1
Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa .
Rdz 15,4
Ale oto usłyszał słowa : «Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził».
Rdz 17,22
Wypowiedziawszy te słowa , Bóg oddalił się od Abrahama.
Rdz 18,29
Abraham znów odezwał się tymi słowami : «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu».
Rdz 24,25
Po czym dodała: «Dość u nas słomy i paszy oraz miejsca do przenocowania».
Rdz 24,52
Gdy sługa Abrahama usłyszał te ich słowa , oddał pokłon Panu.
Rdz 27,34
Gdy Ezaw usłyszał te słowa swojego ojca, podniósł głośny pełen goryczy lament, i rzekł do ojca: «Daj i mnie błogosławieństwo, mój ojcze!»
Rdz 27,37
Izaak na te słowa odrzekł Ezawowi: «Skoro uczyniłem go twoim panem, wszystkich zaś jego krewnych - jego sługami, i zapewniłem mu obfitość zboża oraz moszczu, to cóż mogę dla ciebie uczynić, mój synu?»
Rdz 31,14
Na te słowa Rachela i Lea rzekły do niego: «Czy mamy ponadto jakiś udział w majątku naszego ojca?
Rdz 31,36
Wtedy Jakub rozgniewał się i zaczął czynić gorzkie wyrzuty Labanowi tymi słowami : «Jakiż popełniłem występek i jaką nieprawość, że mnie ścigasz,
Rdz 34,18
Chamorowi i Sychemowi, jego synowi, podobały się te słowa .
Rdz 39,19
Kiedy pan jego usłyszał te słowa swej żony, która mu dodała: «Tak postąpił ze mną twój sługa!» - zapałał wielkim gniewem.
Rdz 41,37
Słowa te podobały się faraonowi i wszystkim jego dworzanom.
Rdz 42,7
Gdy Józef ujrzał swoich braci, poznał ich; jednak udał, że jest im obcy, i przemówił do nich surowo tymi słowami : «Skąd przyszliście?» Odpowiedzieli: «Z Kanaanu, aby kupić żywności».
Rdz 42,20
Potem przyprowadzicie do mnie najmłodszego brata waszego, aby się potwierdziły słowa wasze i nie spotkała was śmierć». I tak uczynili.
Rdz 42,29
A gdy przybyli do Kanaanu, do swego ojca Jakuba, opowiedzieli mu wszystko, co im się przytrafiło, tymi słowami :
Rdz 42,37
Wtedy Ruben przemówił do ojca tymi słowami : «Będziesz mógł zabić obu moich synów, jeśli ci go nie przyprowadzę! Oddaj go pod moją opiekę, a ja zwrócę go tobie».
Rdz 44,18
Juda podszedłszy do niego, rzekł: «Pozwól, panie mój, aby twój sługa powiedział słowo wobec ciebie. I nie gniewaj się na twego sługę, wszakżeś ty jak faraon!
Rdz 44,24
Gdy więc przyszliśmy do twego sługi, ojca naszego, powtórzyliśmy mu twe słowa , panie.
Rdz 48,20
W dniu owym pobłogosławił ich tymi słowami : «Twoim imieniem* Izrael będzie sobie życzył błogosławieństwa mówiąc: Niechaj ci Bóg tak uczyni, jak Efraimowi i Manassesowi!» Tak to dał pierwszeństwo Efraimowi przed Manassesem.
Wj 1,16
te słowa : «Jeśli będziecie przy porodach kobiet hebrajskich, to patrzcie na płeć*noworodka. Jeśli będzie chłopiec, to winnyście go zabić, a jeśli dziewczynka, to zostawcie ją przy życiu».
Wj 3,18
Oni tych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi z Izraela do króla egipskiego i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni* przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu.
Wj 4,1
Na to powiedział Mojżesz: «A jeśli nie uwierzą i nie usłuchają słów moich, mówiąc, że Pan nie ukazał mi się wcale?»
Wj 4,15
Ty będziesz mówił do niego i przekażesz te słowa w jego usta. Ja zaś będę przy ustach twoich i jego, i pouczę was, co winniście czynić.
Wj 4,28
Mojżesz opowiedział Aaronowi o wszystkich słowach Pana, który go posłał, oraz o wszystkich znakach, jakie polecił mu wykonać.
Wj 5,7
«Nie będziecie dostarczać więcej ludowi słomy do wyrabiania cegły, jak poprzednio. Odtąd niech sami starają się o słomę.
